मला टाईप २ मधुमेह असल्याचे निदान झाले आणि मी ऑक्टोबर २०२१ पासून औषधे घेणे सुरू केले. औषधे घेऊनही माझी साखरेची पातळी वाढत असे. माझी जीवनशैली बैठी होती आणि मला ॲसिडिटी, पोट फुगण्याच्या समस्या होत्या.

मला श्री. शैलेश यांच्याकडून या दीक्षित जीवनशैलीबद्दल माहिती मिळाली, ज्यांनी ही शैली स्वीकारली होती आणि मलाही याची शिफारस केली.

माझी HBA1c पातळी हळूहळू ८.८ पर्यंत पोहोचली होती.

मी डिसेंबर २०२४ मध्ये दीक्षित जीवनशैलीचा अवलंब करण्यास सुरुवात केली, तेव्हा माझी HBA1C पातळी ८.८ होती. श्री. शैलेश यांनी मला स्मिता पोवळे मॅम यांच्याशी बोलण्याचा सल्ला दिला आणि त्यांनी मला संपूर्ण प्रक्रियेत खूप आपुलकीने आणि प्रेमाने मार्गदर्शन केले. मी त्यांना माझा दैनंदिन दिनक्रम पाठवत असे – जसे की मी काय खात आहे आणि माझ्या चालण्याचा वेळापत्रक. मी आधीही चालायची, पण त्यांनी  सुचवलेल्या चालण्याच्या पद्धतीबद्दल मला माहिती नव्हती.

मी त्यांनी सुचवलेल्या पद्धतीनुसारच खाल्ले आणि दररोज चालले. याचा त्वरित दिसणारा परिणाम म्हणजे माझ्या पोट फुगण्याच्या आणि ॲसिडिटीच्या समस्या नाहीशा झाल्या आणि मला उत्साही वाटू लागले.

या जीवनशैलीने मला आत्म-शिस्त शिकवली आहे आणि काय खावे आणि कधी खावे याबद्दल जागरूक केले आहे. सुरुवातीला हे थोडे कठीण वाटले, पण आता ते अंगवळणी पडले आहे.

. मी डॉ. दीक्षित सरांचे मनापासून आभार मानते, ज्यांनी ही संकल्पना मांडली आणि लाखो लोकांना जीवनाच्या या मार्गाचे अनुसरण करण्यास प्रेरित केले, तसेच स्मिता मॅम, श्री. शैलेश आणि माझ्या कुटुंबाचे सततच्या पाठिंब्याबद्दल आभार मानते.

मी आता ही जीवनशैली पुढेही सुरू ठेवण्याचा निर्धार केला आहे.

जेव्हा मला कळले की हे आव्हान ०१/०६/२०२५ रोजी सुरू होणार आहे, तेव्हा मी सहभागी होण्याचा निर्धार केला. माझे कुटुंब आणि मित्र अनिश्चित असले तरी, विशेषतः गुरुपौर्णिमा, श्रावण महिना इत्यादी आगामी सणांमुळे, मी त्यासाठी माझे सर्वोत्तम प्रयत्न करण्याचा दृढनिश्चय केला.

मी पूर्णपणे वचनबद्ध राहिलो – अन्नाचे फोटो साझा करणे, व्यायामाची माहिती देणे आणि कार्यक्रमात शिकवलेल्या कडक शिस्तीचे पालन करणे.

९० दिवसांच्या अखेरीस: HbA1c: ८.० → ६.९, वजन: ९० किलो → ८९ किलो, कंबर: ११९ सेमी → १११ सेमी

माझ्यासाठी सर्वात मोठ्या अनुभूतींपैकी एक म्हणजे वैयक्तिक अनुभूती – इच्छांवर आत्म-नियंत्रण मिळवणे, शिस्त विकसित करणे आणि मानसिकता सुधारणे. मी डॉ. दीक्षित सर, आमच्या मुंबई-डी वाय डी एन-ग्रुपच्या प्रशासक श्रीमती पूजा पवार मॅडम, श्रीमती शिवानी पोतनीस मॅडम आणि विलेपार्ले सेंटरचे प्रमुख श्री अरुण नावगे सर यांचे सतत मार्गदर्शन आणि पाठिंब्याबद्दल मनापासून आभार मानतो.

भाषांतर: श्री. मृगेंदू जोशी